ภูมิปัีญญาผ้าขาวม้า

ภูมิปัญญาผ้าขาวม้า 5-7 สี

ประวัติความเป็นมา

สมัยก่อนพื้นที่บ้านโคกชุมบกมีต้นงิ้วขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก ชาวบ้านใช้ต้นงิ้วทำรั้วบ้าน เมื่องิ้วออกฝักและแตกกระจายไปทั่ว ซึ่งเรียกว่า “นุ่น” จึงได้นำมาตีและปั่นเป็นด้ายสำหรับใช้ทอผ้าไว้ใช้ ซึ่งบ้างบ้านเหลือใช้ก็นำมาจำหน่ายต่อให้กับเพื่อนบ้าน แต่ต่อมาได้พัฒนาขึ้นโดยการนำด้ายดิบมาทอผ้าแทนการนำนุ่นมาปั่นเป็นด้าย

ในปี 2524 ชาวบ้านได้รวมตัวกันตั้งกลุ่มทอผ้า ซึ่งมีสมาชิกเริ่มแรก 28 คน โดยระดมทุนสร้างโรงเรือนทอผ้าชั่วคราวขึ้นและสำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอตากใบได้สนับสนุนกี่กระตุก และต่อมาสำนักงานอุตสาหกรรมมาสอนวิธีทำกี่กระตุกให้จึงสามารถทำกี่กระตุกเองได้ และได้จัดหาครูมาสอนการทอผ้าขาวม้าด้วยผ้าโทเร ไม่มีลาย และต่อมาได้พัฒนาเป็นสี และลายดอก ซึ่งปัจจุบันได้ทำเป็นผ้าขาวม้า 5-7 สี เพิ่มลวดลายมากขึ้น และได้ส่งผลิตภัณฑ์เข้าคัดสรรเมื่อปี 2553 ซึ่งผ่านการคัดสรรระดับ 4 ดาว

 

เอกลักษณ์/จุดเด่นผลิตภัณฑ์

เป็นผ้าขาวม้าสีสดใส 5-7 สี

ริมผ้าแน่นไม่หลุดลุ่ยง่าย

สีผ้าสดใสไม่ตก

 

วัตถุดิบและส่วนประกอบ

–                   เส้นด้ายสังเคราะห์ (โทเร)

–                   ฟันหวี

–                   ฟีม (ใส่ด้าย)

–                   กระสวย

–                   หลอดปั่นด้ายพุ่ง

–                   หลอดปั่นด้ายยืน

–                   ไนกรอด้าย

–                   ระวิง

–                   เส้นด้ายเบอร์ 6-9 ใช้เก็บตะกอ

–                   ไม้เดินด้าย

–                   ไม้เก็บตะกอ

–                   ไม้ม้วนด้าย

 

ขั้นตอนการผลิต

–                   เดินด้าย

–                   สอดฟันหวี

–                   ม้วนด้าย

–                   คิดลาย

–                   เก็บตะกอ

–                   ทอผ้า

 

เทคนิค/เคล็ดลับการผลิต

การจัดวางสีด้าย เพื่อความสวยงาม มีสีที่โดดเด่น ครบ 5-7 สี

ความประณีต ทำให้ผ้าที่ทอออกมาแน่น คงทน ใช้งานได้นาน

เนื้อผ้าขาวม้าจะหนา ริมผ้าแน่นทั้ง 2 ด้าน